Η σεζόν αρχίζει με τους ρυθμούς χαμηλά.
Προφανώς και ακολουθούν spoiler
Οι μήνες πέρναγαν με δυσκολία. Ήταν και μεγάλο το διάστημα δεν μπορείς να πεις. Από τον Ιούνιο μέχρι τώρα μπορεί να αλλάξει ολόκληρη η ζωή σου. Ένα όμως έμεινε σταθερό. Η αναμονή για το Game Of thrones.
Στον απόηχο της μάχης του Blackwater και την ήττα του Στάνις. Την απελευθέρωση της Ντενέρις από τα μαγεία της Καρθ. Της συνεχιζόμενης μάχης του Ρομπ ενάντια στους Λάνιστερ που μοιάζει να βρίσκεται σε τέλμα.
Και φυσικά την ώρα που οι Whitewalkers κάνουν την εμφάνιση τους πέρα από το τείχος.
Όλα αυτά θα έπρεπε να τα θυμηθούμε και να ξαναμπούμε στο κλίμα της σειράς. Και ενώ θα περιμέναμε ότι η έναρξη θα ήταν πιο εντυπωσιακή, έγινε το αντίθετο. Είδαμε τσακισμένους χαρακτήρες. Ο Τύριον, από χέρι του βασιλιά, βρίσκεται πεταμένος σε μία μικρή κάμαρα, με τον φόβο ότι κάποιος θα έρθει να τελειώσει αυτό που άρχισε ο βαλτός από την αδερφή του, την προηγούμενη σεζόν.
Η συζήτηση που κάνει με τον πατέρα του μας τονίζει για μία ακόμα φορά το πόσο αδίστακτος είναι ο πατέρας Λάνιστερ. Δεν θα τον αναγνωρίσει ποτέ ως γιό του, αλλά ως βάρος που πρέπει να κουβαλάει για μια ζωή. Παρόλα αυτά οι σκηνές διαλόγου που συμμετέχει ο Τύριον παραμένουν οι πιο απολαυστικές της σειράς.
Πέρα από το τείχος ο Τζον Σνόου γνωρίζει έναν ακόμη βασιλιά. Ο Μανς Ράιντερ όμως δεν μοιάζει σε τίποτα με όλους τους υπόλοιπους βασιλιάδες. Είναι πιο αληθινός και η εξήγηση του Τζον Σνόου για τον λόγο που επέλεξε να παρατήσει τη νυχτερινή φρουρά, φαίνεται να τον πείθει, αλλά οι επιφυλάξεις του φαίνονται σε κάθε του κίνηση.
Ο Ρομπ φτάνει στο Χάρενχαλ για να διαπιστώσει για μία ακόμα φορά την κτηνωδία των Λάνιστερ αλλά και να μάθει ότι η Άρια είναι ζωντανή.
Ο ιππότης των κρεμμυδιών ζει και φτάνει στο Ντράγκονστοουν για δει τον Στάνις εντελώς παραδομένο στα σχέδια της Μελισσάνδρης.
Η Ντενέρις βλέπει να τους δράκους της να μεγαλώνουν, αλλά όχι τόσο γρήγορα για να βοηθήσουν στα σχέδια της.
Στο πρώτο επεισόδιο όλα έμοιαζαν βαριά. Και δύσκολα. Ήταν μια ταιριαστή έναρξη σε μια σεζόν που θα καθορίσει όλους τους χαρακτήρες.
Θα θέλαμε να είναι πιο εντυπωσιακή; Φυσικά και θα θέλαμε, αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε ότι το Game of thrones ποτέ δεν βασίστηκε στον εντυπωσιασμό αλλά στην κλιμάκωση. Και αυτή άρχισε να χτίζεται από το πρώτο επεισόδιο.
Και για να μην ξεχνιόμαστε. Μέσα σε ένα επεισόδιο , είδαμε δράκους, γίγαντες και έναν μαγικό σκορπιό. Καλή φάση.