Το Rock is Dead έχει γενέθλια, κλείνει τα δύο του χρόνια. Αυτή είναι η εξομολόγηση μας!

Γράφει ο Θανάσης Ράλλης

23 Μαρτίου 2013. Μία μαύρη ημέρα για τον πολιτισμό αυτή της χώρας. Είναι η μέρα που το Rock is Dead βγήκε για πρώτη φορά στον «αέρα». Θα ήθελα το κείμενο να είναι πανηγυρικό, εορταστικό και άλλα τέτοια,  αλλά δεν νομίζω ότι θα είναι.

Μπορεί να εξελιχθεί βέβαια, αλλά θα δείξει. Θα σας πω στο τέλος.

Θα προσπαθήσω με λίγα λόγια να σας πω την ιστορία αυτού του site. Δεν θα σας κουράσω, το υπόσχομαι. Θα πετάω και διάφορες εξυπνάδες στο ενδιάμεσο για να χαλαρώνει η ατμόσφαιρα.

Το Rock is Dead λοιπόν, ξεκίνησε ως προσωπικό project που στόχο είχε να μπορέσω να φτιάξω μόνος μου ένα site από την αρχή. Μια εμπειρία που θα με βοηθούσε στην κανονική μου δουλειά –που όπως θα ξέρετε κάποιοι που με ξέρετε από παλιά- είναι τα τελευταία 12 χρόνια στον ΣΠΟΡ FM.

To Rock is Dead μετά από αυτά τα δύο χρόνια παραμένει ένας εντελώς προσωπικό project, άσχετα αν στα περισσότερα κείμενα διαβάζετε «Εμείς στο Rock is Dead πιστεύουμε», «Εδώ στο Rock is Dead γουστάρουμε» και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Όταν διαβάζετε κάτι τέτοιο εννοώ εγώ, ο εαυτός μου, η αντανάκλαση μου στον καθρέφτη και  οι φωνές που ακούω καμιά φορά στο κεφάλι μου.

Θα μπορούσα πολύ εύκολα να έχω κόσμο να γράφει σε καθημερινή βάση και το περιεχόμενο του site να είναι πολύ πιο πλούσιο, αλλά δεν το κάνω για έναν πολύ απλό λόγο. Το προσωπικό μου budget δεν το επιτρέπει και είμαι της άποψης ότι αν κάποιος δουλεύει για σένα πρέπει να πληρώνεται.

Επειδή στην παρουσία μου στον δημοσιογραφικό χώρο αυτά τα χρόνια, βλέπω και συναναστρέφομαι καθημερινά με κόσμο που ενώ δουλεύει σαν σκυλί δεν αμείβεται γι αυτό, είναι προσωπική επιλογή να μην κάνω και εγώ τα ίδια.

Φυσικά κατά καιρούς βλέπετε κείμενα από ανθρώπους  που συνεισφέρουν φιλικά και τους ευχαριστώ πολύ γι αυτό, αλλά όπως σας είπα και πριν από λίγο, η καθημερινότητα αυτού του site συμβαδίζει με τη δική μου καθημερινότητα. Αυτό φυσικά έχει τα καλά του, έχει και τα πολλά κακά του.

Τα λίγα καλά του περιορίζονται στο γεγονός ότι το site διατηρεί ένα ενιαίο ύφος στα κείμενα του, είτε αυτά μιλάνε για μουσική, είτε για σειρές, είτε για δασκάλες που τις συνέλαβαν επειδή έκαναν sex με μαθητές τους.

Το κακό είναι ότι όλα εξαρτώνται από τον χρόνο που έχω να διαθέσω μέσα στην ημέρα (που είναι ελάχιστος) και από την διάθεση μου, που όπως η διάθεση του 90% των ανθρώπων που ζουν στην Ελλάδα στην εποχή της κρίσης που περνάμε, επηρεάζεται από περίπου 18.764 διαφορετικούς παράγοντες.

Γι αυτό και μία μέρα μπορεί να δείτε 20 ειδήσεις και την άλλη δύο. Δεν φημίζομαι για την οργανωτικότητα και την συγκέντρωση μου είναι η αλήθεια.

Για να καλύψω τα πολλά κενά που έχει το site αποφάσισα στις αρχές του χρόνου να φτιάξω ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο. Το Rock is Dead Radio που εκπέμπει από τις 23 Ιανουαρίου ασταμάτητα, είναι η μεγάλη μου καψούρα. Το ραδιόφωνο γενικά είναι η μεγάλη μου καψούρα και όπως θα έχετε καταλάβει, όσοι έχει τύχει να ακούσετε κάποια από τις εκπομπές, δεν έχω σε καμία εκτίμηση τα ελληνικά ροκ ραδιόφωνα.

Γι αυτό προσπαθώ για κάτι διαφορετικό από ότι ήδη υπάρχει. Κάτι που θα συνδυάζει όλα τα ήδη της ροκ μουσικής, χωρίς να φοβάται να παίξει Biffy Clyro μετά από Mastodon.

To κοινό στην Ελλάδα έχει αλλάξει πλέον. Δεν ζούμε στη δεκαετία του 90 ή του 80. Ο κόσμος δεν διαχωρίζεται από τις μουσικές του προτιμήσεις. Ναι υπάρχουν οι κολλημένοι (με την καλή έννοια) που δεν δέχονται να ακούσουν κάτι που δεν είναι metal ή που δεν είναι indie, αλλά πλέον αυτή είναι η μειοψηφία. Το internet μας έχει ανοίξει τα μάτια και μας έχει φέρει τόσα νέα και διαφορετικά ακούσματα , που θεωρώ αυτονόητο ότι και το Rock is Dead Radio δεν θα πρέπει να αυτοπεριορίζεται.

Δεν το παίζω ούτε μουσικοκριτικός, ούτε γνώστης των πάντων. Απλά έχω ένα συγκεκριμένο όραμα για το ροκ ραδιόφωνο και το ακολουθώ πιστά εδώ και αρκετά χρόνια.

Θα ήθελα να μπορώ να σας υποσχεθώ ότι σύντομα όλα θα γίνουν πολύ καλύτερα και θα αναπτυχθούμε και θα γίνουμε αυτοκρατορία και άλλα τέτοια. Δεν μπορώ να το κάνω. Πάω σιγά σιγά.

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε το Rock is Dead έχει σχεδόν δεκαπλασιάσει την επισκεψιμότητα του σχέση με τα πρώτα μας γενέθλια. Τότε περίπου 10.000 μοναδικοί χρήστες μας επισκέπτονταν κάθε μήνα, τώρα γυροφέρνουμε τις 100.000. Αυτά τα νούμερα έχουν λυγίσει τη βάση μας και είναι πολλές οι φορές που αντιμετωπίζουμε προβλήματα.

Αυτό το θεματάκι μπορώ να σας υποσχεθώ ότι θα λυθεί σύντομα, μέχρι τα μέσα του Απρίλη.

Από εκεί και πέρα βλέπουμε. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για την ανταπόκριση αυτά τα δύο χρόνια που πέρασαν.

Και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσουμε να τα λέμε από εδώ.

Τελικά το κείμενο δεν ήταν σίγουρα εορταστικό και πανηγυρικό! Να είστε όλοι καλά!