O Bob Mould στο ROXX: Πες αυτό που εννοείς, πες το καθαρά και να είσαι σύντομος

Με μια πορεία που εκτείνεται από τη θρυλική εποχή των Hüsker Dü μέχρι τη σύγχρονη σόλο δημιουργία του, ο Bob Mould εξακολουθεί να αποτελεί μια από τις πιο ειλικρινείς και ανθεκτικές φωνές του εναλλακτικού ροκ. Λίγο πριν επιστρέψει στην Ελλάδα για δύο εμφανίσεις, ο Mould μιλά στο ROXX για το νέο του άλμπουμ Here We Go Crazy, ένα έργο που κινείται ανάμεσα στη σκληρότητα και την ευαλωτότητα, στον έλεγχο και το χάος, στη διαύγεια και τη σύγχυση του κόσμου μας.

Με τη γνωστή του ευθύτητα, μιλά για τη θέση του άλμπουμ στην εποχή του streaming, για την ανάγκη ειλικρίνειας στη γραφή, αλλά και για τη σημασία του να κρατάμε «πραγματικά πράγματα» σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο.

Roxx: Το Here We Go Crazy κινείται σε ένα δίπολο σκληρότητας και ευαλωτότητας. Κυνηγούσες συνειδητά αυτήν την ισορροπία ή προέκυψε φυσικά κατά τη διάρκεια της γραφής;

Bob Mould: Δεν θα έλεγα πως έγινε ιδιαίτερα συνειδητά. Αυτό το άλμπουμ γράφτηκε σε διάστημα τεσσάρων χρόνων. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών και ακόμη περισσότερο προς το τέλος του 2025, ο κόσμος έχει γίνει ένα πιο ευάλωτο μέρος, ενώ ταυτόχρονα όλοι πρέπει να είμαστε σθεναροί στις πεποιθήσεις μας.

Roxx: Όταν κοιτάζεις πίσω στους Hüsker Dü, ποιο κομμάτι της τότε νοοτροπίας σου επιβιώνει ακόμα στον τρόπο που προσεγγίζεις τα τραγούδια σήμερα;

Bob Mould: “Πες αυτό που εννοείς, πες το καθαρά και να είσαι σύντομος.”

Roxx: Διάβασα πως έχεις πει ότι το νέο άλμπουμ εξερευνά τη “σύγκρουση ελέγχου και χάους.” Αντικατοπτρίζει αυτό, τον τρόπο που βλέπεις τον κόσμο σήμερα, κοινωνικά ή πολιτικά;

Bob Mould: Ναι. Όσοι δημιουργούν χάος επιδιώκουν έλεγχο. Χρησιμοποιούν το χάος ως όπλο. Οι άνθρωποι μπορεί να αποπροσανατολιστούν. Αυτός είναι ένας λόγος που πρέπει όλοι να κρατάμε σταθερές τις πεποιθήσεις μας.

Roxx: Έχεις ζήσει όλες τις αλλαγές στα μουσικά φορμά. Πιστεύεις ότι τα άλμπουμ μπορούν ακόμα να έχουν σημασία στην εποχή του streaming;

Bob Mould: Ναι. Πολλοί μουσικόφιλοι προτιμούν να ακούνε τη δουλειά σε μεγαλύτερη φόρμα. Είναι το ταξίδι των 40 λεπτών αντί για την κατανάλωση ενός μόνο ποπ τραγουδιού. Και οι δύο μορφές παρουσίασης είναι έγκυρες για μένα.

Roxx: Τα νέα τραγούδια σου έχουν μια ριζοσπαστική απλότητα. Ήταν αυτό μια αντίδραση στο overproduction που επικρατεί στις μέρες μας ή περισσότερο μια αναζήτηση συναισθηματικής καθαρότητας στο αποτέλεσμα;

Bob Mould: Εσκεμμένα αφαίρεσα μεγάλο μέρος της επανάληψης που είναι παραδοσιακό στοιχείο της ποπ σύνθεσης. Αυτά τα τραγούδια έχουν μια “μπες στο θέμα” προσέγγιση. Λιγότερα intros, λιγότερα outros. Είναι σύντομα και συγκεντρωμένα σε έναν συγκεκριμένο σκοπό το καθένα.

Roxx: Όταν παίζεις σόλο ηλεκτρικές εμφανίσεις, πώς συγκρίνεται αυτή η ωμή ενέργεια με τον θόρυβο και τη συντροφικότητα ενός συγκροτήματος;

Bob Mould: Δημιουργώ περισσότερα ηχητικά ερεθίσματα, δημιουργώντας την υπόνοια ύπαρξης τυμπάνων και μπασογραμμών, ενώ ταυτόχρονα παίζω τις κανονικές κιθαριστικές γραμμές μου. Σε αυτές τις performances δεν υπάρχει τρόπος να κρυφτείς, να καμουφλάρεις ένα λάθος, δεν υπάρχει χρόνος να χαλαρώσεις και είναι περισσότερη “δουλειά” για μένα. Συντροφικότητα υπάρχει, καθώς έχουμε πάντα το κοινό. Οι σόλο ηλεκτρικές συναυλίες είναι πιο άμεσες θα έλεγα. Πιο προσωπικές.

Roxx: Συχνά γράφεις για την απώλεια και την ανθεκτικότητα. Η τραγουδοποιία λειτουργεί ακόμα σαν θεραπεία για σένα ή πλέον είναι περισσότερο μια αποτύπωση των όσων σκέφτεσαι και ζεις;

 Bob Mould: Αυτές τις μέρες, είναι και τα δύο! Ναι η μουσική είναι θεραπευτική κι έτσι αποτελεί συχνά και έναν μέσο για να λύσεις τα προβλήματά σου, ειδικότερα μέσα από τη σύνθεση και τη συγγραφή στίχων. Μετά από δεκαετίες τέτοιων διαδικασιών, δεν σου κρύβω πως έχω καταφέρει να ξεπεράσω πολλά από τα ζητήματα που αντιμετώπιζα ως νέος, τόσο ψυχολογικά, όσο και στην αλληλεπίδρασή μου με το σύμπαν γύρω μου.

Roxx: Σε εποχές που όλα μοιάζουν προσωρινά, η προσοχή του κοινού, οι ειδήσεις, ακόμη και η τέχνη, πώς εσύ ορίζεις την έννοια της μονιμότητας, της σταθερότητας, της διαχρονικότητας;

Bob Mould: Αντικείμενα που μπορούμε να κρατήσουμε στα χέρια μας. Συναισθήματα που μας κρατούν συγκεντρωμένους. Άνθρωποι που μπορούμε να εμπιστευτούμε. Απλά πράγματα. Πραγματικά πράγματα.

Roxx: Δεν φοβήθηκες ποτέ τον πολιτικό σχολιασμό. Πώς ισορροπείς τον θυμό με την ενσυναίσθηση όταν ο κόσμος φαίνεται διχασμένος;

Bob Mould: Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να πω τη δική μου ιστορία μέσα από τη δουλειά και τα λόγια μου. Αν οι άνθρωποι δουν ποιος είμαι, κατανοήσουν τι λέω και κάνω, και ταυτιστούν κάπως με αυτά που πιστεύω, ίσως αυτό να ανοίξει μια νέα οπτική τους για τον κόσμο γύρω τους. Μερικές φορές οι άνθρωποι φοβούνται τους άλλους ανθρώπους. Οι άνθρωποι έρχονται σε πολλά… σχήματα, χρώματα και προτιμήσεις! Όλοι έχουμε προκλήσεις να ξεπεράσουμε σε αυτούς τους συσχετισμούς. Πρέπει να σκεφτόμαστε περισσότερο τι έχουμε κοινό ο ένας με τον άλλον!

Roxx: Μετά από δεκαπέντε σόλο άλμπουμ, τι παραμένει άλυτο για σένα ως καλλιτέχνη;

Bob Mould: Υπάρχει πάντα περισσότερη δουλειά να γίνει. Περισσότερη μουσική να δημιουργηθεί. Περισσότερα τραγούδια να γραφτούν. Περισσότερες ιστορίες να ειπωθούν. Αυτά μου δείχνουν πώς να προχωρήσω μπροστά.

Ο Bob Mould εμφανίζεται ζωντανά την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου στο Gazarte Ground Stage στην Αθήνα και το Σάββατο 15 Νοεμβρίου στο Eightball Club στην Θεσσαλονίκη.

Εισιτήρια προπωλούνται μέσω της more.com και του δικτύου καταστημάτων της.