Το Game of Thrones μας τσάκισε την ψυχολογία

Αν δεν έχετε δει ακόμα το πέμπτο επεισόδιο της 6^ης σεζόν του Game of Thrones τότε καλύτερα να φύγετε γρήγορα από εδώ. Και αυτό γιατί…

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ SPOILERS

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. Έχουμε συνηθίσει στο Game of Thrones να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τεράστιες ανατροπές και θανάτους που κανένας δεν περίμενε, αλλά όταν αυτές οι στιγμές έρχονται, συνήθως συνοδεύονται με σοκ, με ανοιχτό στόμα και αμέσως μετά με εκνευρισμό για τον τρόπο που ο αγαπημένος μας χαρακτήρας πήγε στα θυμαράκια.

Και επίσης κάτι τέτοιες στιγμές έρχονται προς το τέλος της κάθε σεζόν.

Φέτος όμως έχουμε μπροστά μας κάτι εντελώς διαφορετικό. Από τα πρώτα επεισόδια γράψαμε ότι η σειρά μοιάζει να αποδέχεται ότι πλέον είναι πιο κοντά στο τέλος παρά στην αρχή έτσι οι ρυθμοί εξέλιξης της πλοκής και μετάδοσης πληροφοριών είναι καταιγιστικοί.

Και μέχρι στιγμής τα καταφέρνουν περίφημα. Και βρισκόμαστε μόνο στα μισά του δρόμου.

Το πέμπτο επεισόδιο είχε τίτλο τον ταιριαστό Τhe Door και πριν φτάσουμε στο συγκλονιστικό φινάλε, είδαμε τη Σάνσα πιο δυναμική από ποτέ στο ξεμπρόστιασμα του Μικροδαχτυλού. Κάνεις δεν μπορεί να ξέρει ποιο είναι το σχέδιο αυτού του τύπου που πάντα έμοιαζε να είναι πέντε βήματα μπροστά από όλους τους άλλους.

Δεν θα ταίριαζε με τον χαρακτήρα του ένα λάθος σαν την κίνηση με την παράδοση της Σάνσα στον Ράμσεϊ, οπότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι απλά ήταν μέρος του σχεδίου του. Κάποια μικρά συννεφάκια είδαμε στο πως παρουσιάζεται η σχέση της Σάνσα με τον Τζον Σνόου, ο οποίος από τη στιγμή που πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει το ρόλο του Άρχοντας της Νυχτερινής φρουράς κρατάει πολύ ποιο χαμηλούς τόνους κάτι που υποθέτουμε ότι θα αλλάξει όσο η σεζόν φτάνει προς το τέλος της.

Αυτή την εβδομάδα κάναμε ένα καλοδεχούμενο διάλλειμα από το Kings Landing και περάσαμε αρκετό χρόνο με την Άρια και τα Iron Islands.

Η ιστορία της Άρια μοιάζει προς το παρόν να βρίσκεται σε στασιμότητα αφού είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα αποποιηθεί ποτέ τον πραγματικό της εαυτό. Η παράσταση που την είδαμε να παρακολουθεί με τα γεγονότα του King Landing ήταν μια καλή υπενθύμιση ότι παρακολουθούμε αυτή τη σειρά εδώ και πολλά χρόνια. Πρέπει να έχουν γίνειςτην Ελλάδα 5-6 φορές εκλογές από τότε που άρχισε.

Στα Iron Islands είχαμε την εκλογή νέου βασιλιά. Μια μικρή ένσταση εδώ. Ο Γιούρον μοιάζει αδίστακτος και μοιάζει να έχει σχέδιο, αφού θέλει να βρει την Ντενέρις και να της προσφέρει τον στόλο του για να επιστρέψουν μαζί στο Γουέστερος.

Αλήθεια όμως, πόσο γρήγορα πιστεύει ότι μπορούν να ναυπηγηθούν χίλια πλοία από τη στιγμή που ο Θίον και η Γιάρα πήραν τα υπόλοιπα και την έκαναν όταν ψυλλιάστηκαν ότι θέλει να τους φάει λάχανο;

Πραγματικά τώρα ελπίζουμε να μη δούμε στο επόμενο επεισόδιο χίλια πλοία έτοιμα!

Στην ανατολή, είδαμε τον Τίριον να ξεκινάει τη συνεργασία του με μία συνάδελφο της Μελισάνδρης που πιστεύει και αυτή ότι όλα είναι θέλημα του Άρχοντα του φωτός ενώ η Ντενέρις αποχαιρέτησε τον Τζόρα με γλυκό και συναισθηματικό τρόπο. Μήπως όμως ο Τζόρα θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή που διαπίστωσε την ασθένεια του να κόψει το χέρι του; Δεν θα είχε περισσότερες ελπίδες να σταματήσει την εξάπλωση της ασθένειας;

Και πάμε στα σημαντικότερα γεγονότα της εβδομάδας. Αρχικά μάθαμε ότι οι White Walkers ήταν δημιούργημα των παιδιών του δάσους πριν από χιλιάδες χρόνια με στόχο να προστατευθούν από την επεκτατική μανία των ανθρώπων. Ο Μπραν συνέχισε να βλέπει οράματα αλλά σε μία βόλτα του στα χιόνια χωρίς τον κοράκι με τα τρία μάτια έκανε το θανάσιμό λάθος. Ο Night King τον είδε, τον ακούμπησε και τον εντόπισε. Έτσι δεν ήταν πλέον ασφαλής στη σπηλιά και θα έπρεπε να φύγει αμέσως.

Η κορύφωση του τελευταίου δεκαλέπτου ήταν μαεστρική, με τους White Walkers να φτάνουν στη σπηλιά και να μπαίνουν μέσα ενώ ο Μπραν συνέχιζε βρίσκεται στον κόσμο των οραμάτων.

Πιο συγκεκριμένα τον είδαμε κολλημένο στο Γουίντερφελ την εποχή που ο πατέρας του ήταν ακόμα μικρός και ο Χόντορ ήταν το αγόρι με το όνομα Γουίλις.

Και γαμώ την τρέλα, ο θάνατος του Χόντορ και η αποκάλυψη της πραγματικής προέλευσης του ονόματος του ήταν μία από τις πιο δυνατές τηλεοπτικές σκηνές που έχουμε δει ποτέ.

Στην ουσία μαθαίνουμε ότι το πρόβλημα του Χόντορ ξεκίνησε από την παρουσία του Μπραν εκεί. Είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται το Game of Thrones το ταξίδι στο χρόνο και πρέπει να το αποδεχτούμε. Είδαμε επίσης ότι ο Μπραν μπορεί να επέμβει στα γεγονότα του παρελθόντος αν και ακόμα δεν ξέρει τον τρόπο για να το χειριστεί σωστά. Ίσως βέβαια κάθε κίνηση του Μπραν από εδώ και πέρα να είναι αυτή που οδηγεί σε όσα έγιναν τελικά στη σειρά αλλά αυτό θα το δούμε σύντομα.

Η αποκάλυψη ότι το όνομα του Χόντορ προέρχεται από το Hold the Door της τελευταίας σκηνής και η συνεχής εναλλαγή ανάμεσα στον μικρό Γουίλις και τον ίδιο τον Χόντορ που προσπαθεί να κρατήσει την πόρτα ομολογούμε ότι μας τσάκισε την ψυχολογία.

Είδαμε να μας αποχαιρετά ένας χαρακτήρας που μπορεί να μην είχε να παίξει ρόλο στο θέμα του θρόνου και σε όλα τα υπόλοιπα σημαντικά, αλλά ήταν η πιο αγνή προσωπικότητα σε έναν κόσμο που μόνο αγνό δεν μπορείς να τον πεις.

Well played Game of Thrones. Well played.