Πέντε παίκτες του Ολυμπιακού με φάτσα για μουσική καριέρα
Γράφει ο Γιάννης Τσαούσης
Εν αρχή ην το disclaimer: Όχι, αυτή η λίστα δεν περιλαμβάνει τον Πάολο Μασάντο και τη μουστάκα του.
Πάμε τώρα στο ζουμί:
1. Μπάλας Μέγιερι
Ναι ρε, μην κρίνετε εκ των προτέρων αρνητικά τον ανθρωποδιώχτη με το τριπλοσάγωνο. Προσπαθήστε να κοιτάξετε προσεκτικά πίσω από το προσωπείο και θα δείτε ότι ο Ούγγρος είναι ταμάμ φυσιογνωμία για μπασίστας σε αγγλική μπάντα των 70s-80s, τύπου Joy Division ή Clash. Μαλλί-τζίβα, κολλητό φανελάκι, περφέκτο, Doc Martens, φουλάρι στην κωλότσεπη, οργή για την κοινωνία που ξεχειλίζει, στριφτό τσιγάρο και μια μελαγχολία διάχυτη να αυλακώνει το προσωπό του αρκούν.
2. Δημήτρης Σιόβας
Η ντροπή των απανταχού hipsters, ο «Έλληνας Δαρείος» και ό,τι άλλο θέλετε, είναι κομμένος και ραμμένος για συμμετοχή σε ελληνικό talent show. Ατημέλητη φράντζα, μπλαζέ ύφος, ξεφτισμένο τζιν και μποτικό, λευκό πουκάμισο με τα μισά κουμπιά ανοικτά, χαϊμαλιά σε χέρια και λαιμό και τα συναφή. Στέκεται μπροστά από την επιτροπή, τραγουδάει με περισσό θράσσος την «Πριγκιπέσσα του Καρρά» (έτσι το λέει στους κριτές, αγνοώντας το παρδαλό κατσίκι δίπλα τους που έχει ξεσκιστεί στο γέλιο), το φάλτσο του ραγίζει μέχρι και τον φακό της κάμερας, πάει σπίτι του κλωτσηδόν και δεν ξαναμαθαίνουμε ποτέ γι’ αυτόν.
3. Αλεχάντρο «Τσόρι» Ντομίνγκες
Κλασική περίπτωση «Χούλιο Ιγκλέσιας των φτωχών». Με φιλαρισμένο μαλλί κομμωτηρίου, αξυρισιά τριών ημερών, βλέμμα που εκπέμπει άφθονο υπόγειο ερωτισμό και λευκό λινό κοστούμι με ομόχρωμα loafers από κάτω, ο Λατίνος cantador κάνει τις γυναίκες να αναστενάζουν στο πέρασμά του, τους άντρες τους να τον φθονούν και τον Ρίκι Μαρτιν ν’ αναρωτιέται τι του βρίσκουν.
4. Γκαετάν Μπονγκ
Let’s get together and feel alright. Ρέγκε, ska, θάλασσα, ξυπολησιά στην παραλία, μπάφοι, πιοτί, συναυλίες, χαρά. Ο μικρός Καμερουνέζος βρίσκει αυτό που πάντα ποθούσε η καρδιά του, μαθαίνει κρουστά σε χρόνο dt και βάζει μπρος σχέδιο να φτιάξει τους νέους Wailers.
5. Μάρκο Σέποβιτς
Επειδή από μπάλα το παληκάρι δεν σκαμπάζει και πολλά, ευκαιρία να εκμεταλλευτεί την ταλαιπωρημένη βαλκάνια φυσιογνωμία του και να πάρει ένα ρολάκι ως μέλος μπάντας του Μπρέγκοβιτς σε ταινία του Κουστουρίτσα. Δεν χρειάζεται καν να τραγουδάει ή να παίζει κάποιο όργανο, αρκεί π.χ. ν’ ανοιγοκλείνει το στόμα του ή να συνοδεύει τους υπόλοιπους με παλαμάκια. Το γκροτέσκο δεν χρειάζεται βοήθεια για να λάμψει, είναι αυτόφωτο.
Γιάννης Τσαούσης οn Facebok, Twitter
[iframe]<iframe width=”750″ height=”422″ src=”//www.youtube.com/embed/HSCfej_YdcQ” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
[signoff predefined=”Facebook”][/signoff]