Οι we.own.the.sky στο Roxx με συναισθηματικά φορτισμένη μουσική από αιώνιους έφηβους, για αιώνιους έφηβους
News

Οι we.own.the.sky στο Roxx με συναισθηματικά φορτισμένη μουσική από αιώνιους έφηβους, για αιώνιους έφηβους

Οι we.own.the.sky μας συστήθηκαν το 2015 με το εξαιρετικό Earths Collide” album και το φετινό Home” δεν απογοητεύει!

Σε μια διαρκώς ανθίζουσα εγχώρια μουσική σκηνή, που φαίνεται πως δεν στερείται ούτε ποικιλίας, οι we.own.the.sky δεν λογίζονται πλέον ως ακατέργαστο διαμάντι, αλλά ως ηχηρή ελπίδα για την διάδοση, την καταξίωσή και την καθιέρωσή της της στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη.

Λίγες μέρες πριν από την ζωντανή εμφάνισή τους στο ιστορικό Gagarin 205 της Αθήνας, την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου, για την παρουσίαση της νέας τους κυκλοφορίας (που έχει κολλήσει στο στερεοφωνικό του υπογράφοντος εδώ και μέρες) βρίσκουμε την ευκαιρία και μιλάμε με τον Ηλία, κιθαρίστα και ιδρυτικό μέλος του instrumental rock / metal κουιντέτο. Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, σαν πρόγευμα μιας πολλά υποσχόμενης βραδιάς!

Χαίρετε! Το “Home” έχει μόλις κυκλοφορήσει και ηχεί εξαιρετικό. Τι άλλαξε αυτή την φορά στην διαδικασία σύνθεσης ηχογράφησης; Και ρωτάω ορμώμενος από το οτι ακούγεται πολύ καλύτερα από τον –επίσης εξαιρετικό βέβαια- προκάτοχό του το “Earths Collide” του 2015.

Καλησπέρα και ευχαριστούμε για τα όμορφα λόγια! Το “Home” μας βρήκε να πειραματιζόμαστε με τον ήχο μας περισσότερο από κάθε άλλη κυκλοφορία. Πήραμε αρκετά ρίσκα και εμπλουτίσαμε τα κομμάτια με καινούργια στοιχεία, από 7χορδες κιθάρες, μέχρι ηλεκτρονικά, χορωδίες, ορχήστρες… Στον τομέα της ηχογράφησης αναλάβαμε εξ’ ολοκλήρου μόνοι μας την παραγωγή και ηχογράφηση του album. Πέρα από τα τύμπανα, που ηχογραφήθηκαν στα Unreal Studioz, όλα τα υπόλοιπα όργανα τα ηχογραφήσαμε μόνοι μας, ενώ τη μίξη έκανε ο Δημήτρης, ο κιθαρίστας μας. Βάλαμε ένα προσωπικό στοίχημα να βασιστούμε στις δικές μας δυνάμεις, και θεωρούμε ότι σε μεγάλο βαθμό, το κερδίσαμε.

Αυτή την φορά μου φαίνεται πως αντλήσατε επιρροές από διάφορα μουσικά είδη που ήταν λιγότερο εμφανή στο ντεμπούτο. Άκουσα μια διάχυτη djent-ίλα, όπως και μια προγκρεσιβιά –τολμώ να πω- σε σημεία. Έχει να κάνει με τα ακούσματά σας αυτό ή όσο περνάει ο καιρός γίνεστε καλύτεροι μουσικοί οπότε αυξάνονται και οι παικτικές δυνατότητές σας;

Θεωρούμε ότι οι καινούργιες συνθέσεις είναι η φυσική εξέλιξη του ήχου της μπάντας. Το γεγονός ότι έχουμε και καινούργια μέλη στις τάξεις μας βοήθησε στο να βγουν προς τα έξω όλες αυτές οι επιρροές, ενώ σίγουρα έχουμε γίνει καλύτεροι μουσικοί και μπορούμε πλέον να συνθέτουμε πιο εστιασμένα και αφαιρετικά, αν θέλεις. Έγιναν λοιπόν πολλές συνειδητές επιλογές και πήραμε αρκετά ρίσκα, αλλά τα κομμάτια ως επί το πλείστον μας οδηγούσαν από μόνα τους στην κατεύθυνση που έπρεπε να πάρουν.

Έχετε καταφέρει να αποκτήσετε έναν αρκετά σκληρό πυρήνα οπαδών, στην Αθήνα τουλάχιστον που κινούμαι προσωπικά, που με χαρά μου βλέπω πως κάθε φορά αυξάνεται. Έχει να κάνει αυτό πιστεύετε με την μουσική αξία ή με την συνέπειά μιας μπάντας; Υπάρχει τελικά συνταγή για μια μπάντα που θέλει να πετύχει τους στόχους της εκεί έξω;

Η ολοένα αυξανόμενη δυναμική της μπάντας είναι κάτι που μας χαροποιεί ιδιαιτέρως, εξάλλου ένας από τους βασικότερους στόχους μας είναι να ακουστεί η μουσική μας από όσο δυνατόν γίνεται περισσότερα αυτιά. Δεν είμαι ο αρμόδιος να μιλήσω για τη μουσική μας αξία, μπορώ όμως με βεβαιότητα να σου πω ότι ξοδεύουμε κυριολεκτικά άπειρες ώρες στο στούντιο, φροντίζοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια μέχρι να βγει το τελικό αποτέλεσμα, παθιαζόμαστε πάρα πολύ και αρνούμαστε να μπει στον δίσκο οτιδήποτε δεν πωρώνει και ενθουσιάζει εμάς τους ίδιους πρώτα απ’ όλα. Ελπίζουμε αυτό να καθίσταται σαφές στον ακροατή, ειδικά σε ένα live show μας. Όσο για τη συνταγή, θεωρώ ότι το νούμερο ένα είναι η σκληρή δουλειά και το όραμα, ειδικά για μία μπάντα που παίζει μια όχι τόσο διαδεδομένη μουσική, όπως εμείς. Λάθη πάντα γίνονται και καλό είναι να μαθαίνουμε από αυτά, να προχωράμε μπροστά.

Πώς και δεν έχετε δοκιμάσει ακόμη κάποια εξόρμηση προς το εξωτερικό; Είναι στα άμεσα πλάνα σας; Πόσο εύκολο ή δύσκολο το κρίνετε ως εγχείρημα από τα όσα βλέπετε / μαθαίνετε από τους ομοτέχνους σας που το έχουν τολμήσει;

Το εξωτερικό είναι μια πονεμένη ιστορία. Έχουμε προσπαθήσει να το υλοποιήσουμε, αλλά λόγω διαφόρων παραγόντων, δεν τα έχουμε καταφέρει προς το παρόν. Είναι κάτι που επιθυμούμε διακαώς από την αρχή της πορείας μας, παρουσιάζει όμως ένα σωρό οικονομικές και τεχνικές δυσκολίες, που ακούμε φυσικά και από ένα σωρό άλλες μπάντες. Αυτή τη φορά το να βγούμε σε μια ευρωπαϊκή περιοδεία είναι από τους πρωταρχικούς μας στόχους και έχουμε ήδη θέσει τα γρανάζια σε κίνηση για πραγματοποιηθεί το συντομότερο δυνατόν, θα γυρίσουμε γη και ουρανό (no pun intended) για βγούμε στον δρόμο.

Ποιοτική και πετυχημένη Ελληνική μουσική σκηνή υπάρχει τελικά ή είναι μύθος πλην των ελαχίστων –γνωστών σε όλους μας- εξεχόντων παραδειγμάτων;

Σαφώς και υπάρχει και μάλιστα εξελίσσεται διαρκώς. Είναι φανταστικό να βλέπεις τόσες πολλές και ποιοτικές μπάντες να δημιουργούνται συνεχώς, που να επιδεικνύουν μάλιστα εξαρχής έναν φοβερό επαγγελματισμό, να προσέχουν τον ήχο τους, τα φώτα, την σκηνική παρουσία κ.λπ. Αυτό που μου κάνει τρομερά θετική εντύπωση είναι ότι σιγά-σιγά εμφανίζονται και σχήματα που δημιουργούν σκηνές σε μουσικά είδη που προσωπικά τα θεωρούσα ανύπαρκτα στην Ελλάδα, όπως εσχάτως το math rock με καταπληκτικές μπάντες (βλ. Son, Girls on Bread κ.λπ.).

Η post rock σκηνή γνώρισε και γνωρίζει μια ιδιαίτερη άνθιση στην χώρα μας από τότε που έκανε την είσοδό της στην συναυλιακή ζωή αυτής, και τα παραδείγματα δεν είναι λίγα: Godspeed You! Black Emperor, God is an Astronaut, Explosions in the Sky έχουν πραγματοποιήσει sold out και διπλές sold out εμφανίσεις στο παρελθόν. Παρ’ όλα αυτά από τα… εγχώρια ροκ προϊόντα, θα έλεγε κανείς πως το ακραίο metal και το stoner rock μεσουρανούν. Ως βασικοί εκπρόσωποι του είδους αυτού στην χώρα σας, φιλοδοξείτε να το… αλλάξετε αυτό με κάποιον τρόπο;

Το post-rock έχει μάλλον κορεστεί σε διεθνές επίπεδο. Αν εξαιρέσεις τις μπάντες-μεγαθήρια του είδους που προανέφερες, καθώς και μερικές ακόμη, θεωρώ ότι υπάρχουν πάμπολλες άλλες μπάντες εκεί έξω που είτε κοπιάρουν τους προαναφερθέντες, είτε προσπαθούν να κάνουν κάτι διαφορετικό, αλλά στην άβυσσο του Ίντερνετ δεν καταφέρνουν ποτέ να ακουστούν. Εμείς, από την πλευρά μας, δεν κρύψαμε ποτέ την αγάπη μας για το post-rock, αλλά προσπαθούσαμε πάντοτε να μην το αφήνουμε να μας (περι)ορίζει μουσικά. Δυστυχώς ή ευτυχώς, όπως και σε τόσα άλλα είδη, το post-rock βρίθει στερεοτύπων και μανιέρων και είναι πολύ εύκολο να εγκλωβιστεί κανείς. Ακούμε πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής, από τα οποία δανειζόμαστε ιδέες, προσπαθώντας να εκφράσουμε καλύτερα αυτό που έχουμε μέσα στο κεφάλι μας και δεν θέλουμε να περιοριζόμαστε από κάποια μουσική ταμπέλα. Αυτός είναι και ένας από τους στόχους μας ως μπάντα: Να απενοχοποιήσουμε τη μουσική, και δη το post-rock, από τις επιταγές των genres. Για παράδειγμα, δεν σημαίνει ότι για να παίξεις post-rock πρέπει σώνει και ντε να παίζεις 15λεπτα έπη, ή ότι απαγορεύεται να έχεις μοντέρνο ήχο και παίξιμο. Καιρός είναι να δούμε όλοι τη μουσική πιο σφαιρικά.

Μερικά λόγια για το υπέροχο artwork θέλω. Τι βλέπουμε εκεί; Δύο πλανητικά σώματα που αποκολλούνται (ή και έρχονται κοντά); Υπάρχει κάποιος παράλληλος συμβολισμός σε σχέση με τον τίτλο και το conceptual περιεχόμενο του δίσκου ή είναι ανοιχτό για ερμηνείες; Ποιος ασχολήθηκε με αυτό;

Όλα τα εικαστικά που συνοδεύουν το album, συμπεριλαμβανομένου του εξωφύλλου, τα ανέλαβε ο Μάνθος Στεργίου (Manster Design), τον οποίο ευχαριστούμε θερμά και από αυτό το βήμα. Η δουλειά που έκανε μας άφησε πραγματικά άφωνους, καθώς και το πόσο ασχολήθηκε για το τελικό αποτέλεσμα. Δεν θέλω να πω περισσότερα για το εξώφυλλο καθεαυτό, καθώς επιθυμούμε ο καθένας να δώσει τη δική του ερμηνεία, αντί να τον κατευθύνουμε. Γι’ αυτό και είναι κάπως αφαιρετικό. Εμείς απλώς αναφέρουμε τη γενική θεματική του δίσκου, που είναι όλα εκείνα τα πράγματα και οι ανθρώπινες σχέσεις που ο καθένας μας θεωρεί δικά του, που συνιστούν το “σπίτι” του.

Οι sleepmakeswaves έχουν ένα ωραίο ρητό που κάπως άπτεται και της δικής σας περίπτωσης: “keepin’ it lowercase since 2006”. Τι γίνεται με τις lowercase γραμματοσειρές τελικά στην post rock μουσική; Και στο πιο σοβαρό της υπόθεσης πόσο σημαντική είναι η αισθητική στο συγκεκριμένο είδος αλλά και γενικότερα στην μουσική. Κάποιος κάποτε μου είχε πει πως η αισθητική είναι θέμα ηθικό. Πόσο συμφωνείς με αυτό;

Μάλλον θα σε απογοητεύσω, διότι η επιλογή να έχουμε το όνομα της μπάντας με lower casing ήταν καθαρά τυχαίο, όπως και οι περίφημες τελείες ενδιάμεσα από κάθε λέξη. Όταν είχαμε φτιάξει την αφίσα για το πρώτα μας live πίσω στο 2011, ο τότε κιθαρίστας μας ο Άλεξ, έγραψε ακριβώς έτσι το όνομα πάνω στην αφίσα κι εμείς συνεχίσαμε να το χρησιμοποιούμε εμμονικά με αυτόν τον τρόπο, ποτέ δεν μπήκαμε στη διαδικασία να το αλλάξουμε. Αν και για να είμαι ειλικρινής, μας κάνει να νιώθουμε κάπως ξεχωριστοί, χαχαχα. Τώρα, η αισθητική είναι γενικά κεφαλαιώδους σημασίας στη μουσική, όπως και σε κάθε μορφή τέχνης. Είτε το θέλουμε είτε όχι, οι μπάντες είναι από μία άποψη brands και αυτό έχει τόσο θετικό, όσο και αρνητικό πρόσημο. Εμείς προσπαθούμε να πλαισιώνουμε κάθε μας κίνηση, ειδικά σε σχέση με το καινούργιο album, με σαφή χαρακτηριστικά, από τα χρώματα, τους τίτλους των κομματιών, αυτά που δημοσιεύουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.ο.κ., διότι θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να δείξουμε αυτό που πρεσβεύουμε, ενώ η αίσθηση της συνοχής και αισθητικής συνέπειας είναι καταλυτική στο να μπορέσεις να γίνεις αντιληπτός σε ένα χαοτικό διαδικτυακό τοπίο.

Αγαπημένες post rock / instrumental μπάντες εκεί έξω, αλλά και κάποιες που θα θέλατε να μοιραστείτε την σκηνή μαζί τους και γιατί.

Ω, είναι πάρα πολλές για να τις απαριθμήσω όλες. Σίγουρα οι Caspian είναι μακράν οι αγαπημένοι μου, και είχαμε την τύχη να μοιραστούμε και τη σκηνή μαζί τους το μακρινό πλέον 2014. Άλλες αγαπημένες μπάντες είναι οι sleepmakeswaves, God is an Astronaut, Russian Circles, ενώ πρόσφατα ανακάλυψα και τους Ελβετούς hubris., που μου έκαναν ιδιαίτερη αίσθηση και θα θέλαμε πολύ να περιοδεύσουμε μαζί τους.

Αν υποθέσουμε πως θα μπορούσες να συνοψίσεις την ουσία, τους στόχους και τον κεντρικό άξονα της ύπαρξης των we.own.the.sky σε μία μόνο φράση, ποια φράση θα ήταν αυτή;

Συναισθηματικά φορτισμένη μουσική από αιώνιους έφηβους, για αιώνιους έφηβους.

***

Οι we.own.the.sky παρουσιάζουν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά Home” ζωντανά την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου στο Gagarin 205, μαζί με τους Outercamp.

Όλες οι πληροφορίες εδώ: https://www.facebook.com/events/2383856918530836

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων εδώ: https://www.viva.gr/tickets/music/gagarin-205/we-own-the-sky

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ